“Het is lastig als je het gevoel hebt dat je met niemand kunt praten over je homoseksuele gevoelens. Via het Regenboogloket vond ik gelukkig wel een vertrouwenspersoon bij wie ik terecht kon op school.”
Niet geaccepteerd op school
Ilyas voelt zich meer aangetrokken tot jongens. “Dat vind ik al moeilijk, omdat ik liever niet anders wil zijn” zegt Ilyas. “Maar wat het nog moeilijker maakte, is dat ik er thuis niet over kon praten. M’n ouders zijn erg gelovig en zouden me waarschijnlijk niet accepteren als ze het wisten.” Op school merkte Ilyas ook dat niet iedereen er open voor stond om erover te praten.
“Een docent heeft weleens homofobische grappen gemaakt in de klas. De docent gaf mij voor mijn gevoel ook vaak onterecht een onvoldoende.” Ook andere leerlingen maakten grappen of zeiden dat Ilyas niet zo openlijk homo moest zijn en zich niet zo vrouwelijk moest gedragen. Ilyas besloot daarom om contact te zoeken met het Regenboogloket.
“Bij het Regenboogloket vond ik een luisterend oor, en voelde ik mij gelijk gesteund. Mensen die daar werken, hebben vaak ook dezelfde dingen meegemaakt. De medewerker van het Regenboogloket keek samen met mij of ik er met iemand in mijn omgeving of met vrienden over kon praten. Maar m’n vrienden accepteren het ook niet echt, omdat het tegen het geloof in gaat, dus dat was geen mogelijkheid voor mij. Toen stelden ze me voor aan een vertrouwenspersoon op school, maar die vond het onderwerp ook wat te ver van zich af staan. Uiteindelijk vond het Regenboogloket gelukkig een andere docent op school met wie ik er wel over kon praten”
Uiteindelijk durfde Ilyas het ook thuis te bespreken. “Dat is nog steeds lastig omdat m’n ouders het moeilijk vinden mijn homoseksualiteit te accepteren. Maar ik ben wel blij dat ze weten hoe ik me voel en dat ik bij iemand terecht kan als ik problemen heb op school. Ik vind het ook fijn dat ik altijd bij het Regenboogloket terecht kan als ik het lastig heb en ik met iemand wil praten die mij direct goed begrijpt”.
Wat ik anderen mee wil geven:
- Zoek iemand in je omgeving die je vertrouwt om te praten over waar je mee zit. Of neem contact op met een organisatie die je kan helpen. Vind je dit spannend? Er zijn veel organisaties waar dit anoniem kan.
- Neem de tijd om je gevoelens uit te zoeken, het hoeft niet overhaast.
- Doe de beslisboom en kijk welke organisatie je kan steunen.